Mut Mutlu Sonlu Masöz

“‘Savaş kelimesi, Dünya ile Ay Ülkesi içinde kuşaklardır gidip gelen bir kelime. Babamın olduğu gibi, benim de önceliğim, savaştan kaçınmaktır. Sizi temin ederim ki Ay Ülkesi ile olan kırılgan ilişkilerimizin daha da fenaleşmemesi için elimden gelen her şeyi yapıyorum. Buna Linh Cinder’ın bulunması da dâhildir. Hepsi bu kadar, Mut Mutlu Sonlu Masöz teşekkürler.” Kai havada aslolanı kalan bir dizi sual eşliğinde platformdan indi ve bir grup devlet görevlisi içinde fısıltılı bir konuşmanın arasına çekildi. Thorne suratını asarak yardımcı pilot koltuğuna çöktü. “Benden bahsetmedi. Bununla beraber bir kere bile.”

“Benden de bahsetmedi,” dedi İko, sesinde hiç de bir acıma duygusu olmaksızın. “Sen suçlu bir firari değilsin.” “Doğru ama majesteleri ile bir defa karşılaşmıştık. Pazardayken. Aramızda güçlü bir bağ kurulduğunu hissetmiştim. Sence de öyle değil miydi Cinder?” İko’nun söyledikleri Cinder’ın ses ara yüzünden anlamsızca süzüldü. Gözlerini Kai’den ayırmaktan aciz şekilde, İko’ya bir yanıt vermedi. Kai, Cinder’ın hareketlerinin sorumluluğunu üstlenmek zorunda kalmıştı. Haksız yere, Cinder’ın aldığı kararların neticelarıyla yüzleşmesi gerekmişti. Cinder’ın   firarının sonrasında bile, Kai tek başına Kraliçe Levana ile yüzleşmek zorunda kalmıştı.

Mut Mutlu Sonlu Masöz

Gözlerini yuman Cinder, zonklayan şakaklarını ovuşturdu. “fakat tıpkı Cinder şeklinde, ben de aranılan bir kaçağım,” diye devam etti Thorne. “Benim de hapishaneden yok olduğumu farkına varmışlerdir, değil mi?” “belki de yok olmandan mutludurlar,” diye mırıldandı Cinder. Thorne anlaşılması imkansız bir şeyler homurdandı ve Cinder’ın alnına masaj yaparak kendini doğru olanı yaptığına ikna etmeye çabaladığı uzun bir süre süresince sessiz kaldı. Koltuğunu çeviren Thorne, Cinder’ın koltuğunun yan tarafına bir tekme savurdu ve kızın yasladığı dirseğinin kaymasına sebep oldu.

“Cazibemden neden etkilenmediğini şimdi anladım. Bir imparatorla yarıştığımdan haberim yoktu. Bu benim için bile oldukca sıkıntılı bir rekabet.” Cinder burnundan soluyarak güldü. “Saçmalama. Onu doğru dürüst tarifıyorum bile ve artık benden nefret ediyor.” Thorne güldü, başparmaklarını pantolonunun kemer halkalarına geçirdi. “Aşk söz konusu olduğunda içgüdülerim beni asla yanıltmaz ve o senden nefret falan etmiyor. Hem ayrıca, bir sayborgu baloya davet etmek? İşte bu yürek ister. Prensip gereği asiller ve devlet çalışanlamış olurından hiç hoşlanmam ama bu konuda Kai’ye şapka çıkarmak zorundayım.”